Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (plik .pdf, rozmiar: 237 kB) z dnia 9 maja 1992 r., czyli tzw. konwencja klimatyczna, jest umową wielostronną o zasięgu globalnym. Dokument wszedł w życie w dniu 21 marca 1994 r. W Polsce konwencję ratyfikowano w dniu 16 czerwca 1994 r., natomiast weszła ona w życie w dniu 24 października 1994 r.
Celem konwencji jest ustabilizowanie koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie, który nie powodowałby niebezpiecznych zmian w systemie klimatycznym. Dokument określa zasady, którymi powinny kierować się strony konwencji, aby zrealizować określone cele.
Podczas 3. konferencji stron konwencji (tzw. COP3) został przyjęty Protokół z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (plik .pdf, rozmiar: 231 kB) z 11 grudnia 1997 r. Protokół ustanowił ramy czasowe dla redukcji emisji gazów cieplarnianych takich jak: dwutlenek węgla (CO2), metan (CH4), podtlenek azotu (N2O), sześciofluorek siarki (SF6), fluorowęglowodory (HFCs), perfluorowęglowce (PFCs), a także cele redukcyjne w ramach uzgodnionego okresu rozliczeniowego. Protokół wszedł w życie w dniu 16 lutego 2005 r., natomiast w Polsce ratyfikowano go w dniu 13 grudnia 2002 r.
Przydatne materiały: